Leerkrachten zijn nauwelijks opgeleid en zien hun werk vaak als een manier om zichzelf te verrijken. Ze nemen toevlucht tot fysieke straffen. Vaak komen leerkrachten niet of nauwelijks op school terwijl ze wel worden doorbetaald. Na lager- en zelfs middelbaar onderwijs kan men vaak nauwelijks lezen en schrijven. Analfabetisme neemt toe. Toekomstperspectieven nemen af.
Als leraren meer en beter lesgeven, zullen kinderen meer leren. De kans op vervolgstudie wordt groter. Er komt meer hoger opgeleid kader, en dus meer kans dat kinderen beter les krijgen. Toekomstperspectieven kunnen toenemen. Beter onderwijs, door beter opgeleide leraren met idealen voor de toekomst. De sleutel tot verandering waar u aan bijdraagt.
De autochtone Papoea in het binnenland behoort tot de Melanesische volken en is – sinds de komst van de missionarissen in de jaren zestig – overwegend christelijk. Gebrek aan opleiding en kansen drijven hem naar de rand van de samenleving. Dit wordt versterkt door de botsing met de dominant aanwezige Indonesische cultuur. De christelijke Papoea voelt zich gemarginaliseerd en heeft weinig eigenwaarde. Hij heeft uw steun nodig.
Armoede is vaak een gevolg van een gebrek aan kansen. Onderwijs maakt kansrijk en is daarom nodig vanaf jonge leeftijd. Onderwijs door toegewijde en capabele leraren. Zij leren hen geschikte vaardigheden en vormen hen tot waardevolle mensen. Zij maken het verschil en kunnen de vicieuze armoede-cirkel doorbreken. In hun gezinnen en in hun gemeenschappen. Daar helpt u aan mee.
De voorbereiding tot leerkracht vindt niet alleen in de klaslokalen plaats, maar ook daarbuiten. Colleges, gesprekken, gezamenlijke activiteiten, samenleven in internaten, het gebeurt allemaal op de campus van Karunia. Dat vraagt om onderwijsmaterialen, onderhoud en uitbouw van gebouwen. Ook uw steun is daarbij onmisbaar.
In 1962 trok Nederland zich terug uit Papoea. Papoea was toen ‘nog niet rijp voor zelfbeschikking’ en werd onder dwang ingelijfd bij Indonesië. Sindsdien is het er niet beter op geworden. Nederland kan de Papoea alsnog helpen ontwikkelen. Via onderwijs, van binnenuit en dus duurzaam. Onze verantwoordelijkheid als Nederlanders.
De maatschappij in de hooglanden van Papoea verkeert in een crisis. De snelle veranderingen sinds de jaren zestig, de komst van Indonesië en de afbrokkeling van de traditionele samenlevingsvormen eisen hun tol. Agressie en frustratie zijn volop aanwezig en normen en waarden vervagen. De jonge generatie groeit zonder richting op. De warmte van christelijke waarden en normen, het eerst liefhebben, bedoelen van en je richten op de ander, en daarna pas jezelf, zijn leidend. Leven met een doel maakt dankbaar. Ze geven een radicaal ander geluid. Dat helpt u uit te dragen.
Karunia’s aanpak heeft zich op lokaal niveau bewezen. Stimuleer intrinsieke motivatie bij leraren en wees verzekerd van een verankerde ontwikkeling die wordt doorgegeven aan de volgende generatie. Met uw hulp kunnen we dit nationaal en ook internationaal verder brengen.
