Karunia’s Successen – Karunia foundation

1. De campus

De campus van Karunia bevindt zich 6 kilometer buiten Wamena, gelegen in de Baliemvallei in de hooglanden van Papoea. Een prachtige plek langs een doorgaande weg, buiten de drukte van de stad. Het terrein van de campus is 12 hectare groot.

De campus is in de loop van de jaren uitgegroeid tot een klein dorp met ruim honderd inwoners. Je vindt er jongens- en meisjesinternaten, woningen voor docenten, klaslokalen en een hoofdgebouw met ruimte voor grotere bijeenkomsten. Delen van de grond worden gebruikt voor verbouw van groenten of doen dienst als sportvelden.

2. Karaktervorming

Kinderen groeien vaak op met weinig toezicht van ouders. Zeker als ze op jonge leeftijd naar de stad verhuizen om daar naar school te gaan. Het vrije leven, met alcohol, drugs en criminaliteit, vormt hen tot haast stuurloze jongeren. Ze haken snel af wanneer er doorzettingsvermogen wordt gevraagd.

Op de hogeschool van Karunia worden zij opgenomen in een warme familiegemeenschap. Ze leren na te denken over zichzelf en hun rol in de samenleving. Ze leren dat hun leven er toe doet. Gebaseerd op Bijbelse waarden en met aandacht voor zowel leer én leven. Ze worden gevormd tot leerkrachten die hun geloof handen en voeten willen geven.

3. Leven in gemeenschap

Het leven in de hooglanden van Papua kan heftig zijn. Allerlei factoren spelen daarin mee: razendsnelle maatschappelijke ontwikkelingen, een geschiedenis van onderdrukking, een laag zelfbeeld, geweld, onkunde, gebroken gezinnen, alcohol en corruptie. Jongeren hebben geleerd te overleven.

Binnen de muren van de hogeschool heerst echter een andere cultuur. Een community van grace & growth. Vanuit Bijbelse waarden en normen wordt ingezet op loyaliteit, integriteit, zelfopoffering, waarachtigheid en naastenliefde. Een leven in navolging van Jezus Christus. Een levenswijze waarin je naar elkaar toe verantwoordelijk wordt gehouden. Die atmosfeer voel je als je op de campus bent.

4. Waardevol onderwijs

Het onderwijs op Papoea kenmerkt zich meestal door duduk, dengar, diam (3D), stil zitten, luisteren, stil zijn. De leerkracht geeft aantekeningen en draait zijn lesje af. De leerkracht controleert niet of de leerlingen de lesstof begrijpen. Vragen worden vaak niet op prijs gesteld. De talenten van kinderen kunnen zo niet opbloeien. Het gevolg: kinderen denken dat ze dom zijn en weinig kunnen.

Onze hogeschool zet in op interactief onderwijs waarin het kind centraal staat. Vanaf het eerste studiejaar komen studenten hiermee in aanraking. Met heel veel praktijklessen, stages, observaties en feedback wordt deze andere manier van onderwijs uiteindelijk een onderdeel van de student zelf. Zij zien kinderen als waardevol en helpen hun potentie te ontwikkelen. Dat zie je terug in de klas.