Een paar weken terug is het hele team van Karunia’s hogeschool voor training en teambuilding in Bokondini geweest. Bokondini ligt zo’n drie uur rijden buiten Wamena. Het is de thuisbasis van de lokale school Ob Anggen, een lokale school die kwalitatief goed onderwijs biedt. De school is gesticht door een Amerikaans gezin. Een aantal oud-studenten van de hogeschool geven er les. Omdat Ob Anggen eenzelfde visie heeft op onderwijs als de hogeschool wordt er veel samengewerkt.

Een dergelijke samenwerking is in Nederland misschien gewoon, maar in Papoea heel bijzonder. Er zijn in de binnenlanden namelijk nauwelijks scholen te vinden die functioneren, laat staan een duidelijke visie op onderwijs hebben. De meeste leerkrachten interesseren zich helemaal niet voor hun leerlingen. Leerlingen zijn er om in de behoefte van leerkrachten te voorzien, niet andersom.

Het is dus best bijzonder dat deze twee scholen elkaar vinden in een visie op onderwijs als missionaire opdracht. Dat is roeien tegen de stroom in. Omdat het ingaat tegen eigen belang en persoonlijk gewin. Dat kan weleens ontmoedigend zijn. Zeker wanneer je het gevoel bekruipt dat lesgeven op de hogeschool vooral veel kost: hoge werkdruk, een klein salaris, er altijd voor studenten moeten zijn.

Vandaar dat het goed is in alle rust, ver buiten de stad, hierover met elkaar in gesprek te gaan. Om ervaringen te delen, elkaar te motiveren en samen oplossingen te zoeken voor de grote uitdagingen waarvoor we staan. Om er daarna weer samen de schouders onder te zetten. In de wetenschap dat het niet gaat om wat het ons persoonlijk oplevert, maar om wat we geven. In de wetenschap dat in de Heere ons werk nooit tevergeefs zal zijn.

Wil je ook Karunia’s projecten in Papoea steunen?